Kiedy kontrakt zostaje zaakceptowany przez kontrahentów, wówczas dla każdego kontraktu otwierane jest osobne konto w celu zebrania wszystkich kosztów, które dotyczą danego kontraktu, a kontraktowi nadawany jest numer seryjny, który jest znany i adresowany jako konto kontraktowe.

Wszystkie wydatki, które ponoszone są na konto kontraktu, takie jak materiały, płace, koszty podwykonawstwa i tak dalej, obciążają konto kontraktu.

W świecie kryptowalut konto kontraktowe to takie, które ma saldo Ether (kryptowaluta) i ma powiązany kod, gdzie wykonanie kodu jest wyzwalane przez transakcje lub wiadomości, które są otrzymywane od innych kontraktów. Po wykonaniu mogą one również wykonywać operacje o dowolnej złożoności, a także manipulować własnym persistent storage, który może mieć swój stały stan i wywoływać inne kontrakty.

Wynika to z faktu, że wszystkie działania na blockchainie Ethereum wprawia w ruch poprzez transakcje odpalane z kont zewnętrznych. W związku z tym za każdym razem, gdy konto kontraktu otrzymuje transakcję, kod, który posiada, jest wykonywany zgodnie z instrukcjami parametrów wejściowych, które zostały wysłane jako część samej transakcji. Kod kontraktu jest następnie wykonywany przez maszynę wirtualną Ethereum na każdym z węzłów uczestniczących w sieci w ramach weryfikacji nowych bloków.

Wykonanie to musi być jednak deterministyczne, a jego jedynym kontekstem jest pozycja bloku w blockchainie, jak również wszystkie dane, które są dostępne. Bloki w blockchainie reprezentują wtedy jednostki czasu, gdzie blockchain jest wymiarem czasowym i reprezentuje całą historię stanów, jak również punkt czasu dyskretnego, który został zaprojektowany przez bloki w ramach samego łańcucha.