Αρχείο εκπαιδευτικών προγραμμάτων Αρχείο εκπαιδευτικών προγραμμάτων

Επιστροφή

Το Μουσείο της Συντροφιάς μας! 1989

για παιδιά από 7 έως 9 ετών

μουσείο

Το πρόγραμμα εντασσόταν σε έναν κύκλο από τέσσερα προγράμματα (τα άλλα τρία ήταν: «Παραδοσιακή Υφαντική», «Σιτάρι - ψωμί» και «Παραδοσιακά Παιχνίδια»), που πραγματοποιήθηκαν κατά το διάστημα 1986-1989.

Βασική επιδίωξη ήταν η εξής: Τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα του σιταριού ή σε αυτό της υφαντικής -η υλοποίηση των δυο συνέπιπτε χρονικά- να πάρουν μέρος και στα προγράμματα των παιχνιδιών και του Μουσείου της Συντροφιάς, που ακολουθούσαν. Δηλαδή, όλα τα παιδιά να συμμετέχουν σε τρία από τα τέσσερα προγράμματα. Σε κανένα, βέβαια, από τα προγράμματα δεν αποκλειόταν η συμμετοχή άλλων παιδιών, που έπαιρναν μέρος για πρώτη φορά. Σκοπός ήταν η καταγραφή των αντιδράσεων των παιδιών από πρόγραμμα σε πρόγραμμα (τρία προγράμματα).

 

Διάρκεια εφαρμογής: 2 ώρες στο Μουσείο, 2 ώρες στο σχολείο
 

Χώρος εφαρμογής: Λ.Ε.Μ.Μ.-Θ., Σχολείο

Σκοπός: η εξοικείωση των παιδιών με το Μουσείο, η συνειδητοποίηση της σημασίας και του ρόλου του στη σύγχρονη κοινωνία.

Στόχοι: η συνειδητοποίηση από τα παιδιά της σημασίας μιας συλλογής παλιών αντικειμένων σε ένα χώρο και η γνωριμία με τους τομείς της έρευνας, της συγκέντρωσης, της συντήρησης, της τεκμηρίωσης, της διαφύλαξης και της έκθεσής τους στο κοινό, επιπλέον, η γνωριμία των παιδιών με τα υλικά και τις τεχνικές κατασκευής τους

Λίγα λόγια για το πρόγραμμα: Το Λαογραφικό Μουσείο ζήτησε από τα παιδιά που συμμετείχαν στα προγράμματα 'Ψωμί - Σιτάρι' και 'Παραδοσιακή Υφαντική' να φέρουν στο Μουσείο από τα παιχνίδια τους εκείνα, που τα θεωρούσαν παλιά, προκειμένου να δημιουργηθεί η συλλογή αντικειμένων του... «Μουσείου της Συντροφιάς τους/μας». Συγκεντρώθηκαν 1300 παιχνίδια, τα οποία εκτέθηκαν στον κήπο του Λαογραφικού Μουσείου, σε ειδικές κατασκευές ('σπιτάκια'), σύμφωνα με τις θεματικές ενότητες που αποφάσισαν τα ίδια τα παιδιά. 

Την πρώτη ημέρα του προγράμματος, στον κήπο του Λαογραφικού Μουσείου, σε εργαστήρια, όπως αυτό της συντήρησης και μέσα από δραστηριότητες, όπως 'το παραμύθι της Ελένης', «το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού» και «η ταυτότητα του παιχνιδιού», τα παιδιά συντηρούσαν, ερευνούσαν, κατέγραφαν και παρουσίαζαν τα παιχνίδια -αντικείμενα της μουσειακής συλλογής τους. Την επόμενη μέρα το πρόγραμμα συνεχιζόταν στο σχολείο, όπου τα παιδιά, έχοντας στη διάθεσή τους πλούσιο χειροτεχνικό υλικό που είχαν προμηθευτεί από το Μουσείο, κατασκεύαζαν κούκλες και αυτοκινητάκια. Τα έργα τους επιδεικνύονταν στο σχολείο σε ειδική εκδήλωση παρουσία των γονέων τους.

μουσείο

Υλοποίηση: Φωτεινή Οικονομίδου, Βικτωρία Νικήτα-Χουλιάρα, Χρυσούλα Γούδα, Ελένη Αθανασιάδου

Οργάνωση του χώρου, σχέδια κατασκευών («σπιτάκια»): Ζήσης Σκαμπάλης

Σχεδιασμός: Φωτεινή Οικονομίδου-Μπότσιου

 


 
 
Σχεδιασμός & Ανάπτυξη: ΓΝΩΜΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ Α.Ε. |   Powered by:       |  All rights reserved